تعداد نشریات | 43 |
تعداد شمارهها | 1,676 |
تعداد مقالات | 13,678 |
تعداد مشاهده مقاله | 31,693,434 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 12,521,533 |
فرورانش و بستهشدن پوستة پالئوتتیس تا برخورد قارهای در شمال خردقارة شرق ایران مرکزی، برپایة شواهد سنگنگاری و ایزوتوپ پایدار اکسیژن در متاگرانیت چاهزرد در خاور جندق | ||
پترولوژی | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 آبان 1403 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/ijp.2024.142870.1343 | ||
نویسندگان | ||
مهدی الهیاری ابهری1؛ نرگس شیردشتزاده* 2؛ کریس هریس3؛ محمدرضا قربانی4 | ||
1گروه زمینشناسی، دانشکده علومپایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
2گروه زمین شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران | ||
3گروه زمینشناسی، دانشگاه کیپتاون، کیپتاون، آفریقای جنوبی | ||
4Department of Geology, Faculty of Basic Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran | ||
چکیده | ||
این پژوهش شواهد فرورانش پالئوتتیس تا برخورد قارهای در شمال خردقارة شرق ایران مرکزی برپایه سنگنگاری و ایزوتوپ پایدار اکسیژن در کوارتز در متاگرانیت چاهزرد در خاور جندق را ارائه میدهد. در این منطقه گرانیتوییدهای ژوراسیک میانی افیولیت جندق و سنگهای دگرگونی منطقه را قطع کردهاند. بررسیهای صحرایی و سنگنگاری روی نمونههای متاگرانیت جندق نشان میدهند فرایندهای دگرگونی در ارتباط با فرایند بستهشدن پالئوتتیس رخداد دست کم دو فاز دگرگونی ناحیهای در منطقه را بهدنبال داشته است که یکی از آنها در اثر فرورانش پوسته اقیانوسی پالئوتتیس در کربونیفر و پیش از نفوذ گرانیت چاهزرد رخ داده است (دگرگونی M1) و پس از نفوذ گرانیت چاهزرد به درون دگرگونهها، دگرگونی دیگری در پی برخورد قارهای رخ داده است (دگرریختی/دگرگونی M2) که این گرانیت را به متاگرانیت تبدیل کرده است. از شواهد فاز دوم دگرریختی/دگرگونی، پیدایش زیردانه و بازتبلور GBM در کوارتزها، پیدایش میرمکیت، پرتیتشعلهای و بالجینگ در حاشیه فلدسپارها و تبلور گارنتهای دگرگونی فشار بالا و همزمان با زمینساخت است که با رخداد یک دگرریختی در شرایط فشار بالا و دمای نزدیک به 600 درجه سانتیگراد همخوانی دارد و گویای شرایط دگرگونی ناحیهای در مناطق برخوردی و بستهشدن پوستة اقیانوسی پالئوتتیس در شمال بلوک یزد است. افزون بر این، ویژگیهای ژئوشیمیایی کانیها (مانند خاستگاه ماگماییِ گارنتهای شکلدار) و مقدار کم δ18O در گرانیت خاور جندق (9/10 ‰) میتواند گویای پیدایش مذاب گرانیت چاهزرد را به ذوب اندک بخشهای فلسیک تختة فرورنده با کمترین آلایش با گوشته در هنگام صعود باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
فرورانش پالئوتتیس؛ دگرگونی ناحیهای؛ ایزوتوپ پایدار اکسیژن؛ متاگرانیت؛ چاهزرد | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 89 |