پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شمارهها | 1,637 |
| تعداد مقالات | 13,311 |
| تعداد مشاهده مقاله | 29,864,878 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 11,942,627 |
خاستگاه ترکیب کنایی( درفشی شدن / کردن ) با تکیه بر شاهنامۀ فردوسی | ||
| فنون ادبی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 16 مرداد 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/liar.2024.141430.2377 | ||
| نویسنده | ||
| فریده وجدانی* | ||
| گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. | ||
| چکیده | ||
| ترکیب کنایی« درفشی شدن/ کردن » در معنای « انگشتنما شدن/ کردن » برای نخستین بار در شاهنامۀ فردوسی به کار رفتهاست و در آثار منظوم و منثور پیش از آن سابقهای ندارد. پرسشهایی که هنگام مواجهه با این ترکیب پدید میآید این است که چه ارتباطی میان واژگان ترکیب ( معنای حقیقی ) و مفهوم کنایی آن وجود دارد؟ در آفرینش این ترکیب کنایی، فردوسی چه استنباطی از درفش داشتهاست و حضور آن را در میادین نبرد چگونه میدیده که سبب شدهاست مفهوم کنایی« انگشتنمایی » را بیافریند؟ یافتههای مقالۀ حاضر نشان میدهد بهکارگیری « نیزه » به صورتی ویژه در میدان نبرد، به منظور اجرای فنی از فنون پهلوانی، خاستگاه آفرینش ترکیب کنایی« درفشی شدن/ کردن » بودهاست که هم معنای حقیقی؛ یعنی « به شکل و هیأت درفش درآمدن » و هم مفهوم کنایی؛ یعنی« انگشتنما شدن و رسوایی » را به درستی منتقل میکند. فردوسی برای آفرینش این ترکیب کنایی، جهان عینی حماسه را در ذهن و زبان خویش بازآفریده و تصویری که خود دریافته را، با مناسبترین واژگان برای مخاطب قابل درک ساختهاست. | ||
| کلیدواژهها | ||
| درفشی شدن/ کردن؛ نیزه؛ فردوسی؛ شاهنامه | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 44 |
||