نقد و تحلیل طنز دورۀ مشروطه در روزنامة ناقور اصفهان

منابع

1. احمدی‌، طاهره (1391). مقایسه و تحلیل ساختار روزنامه‌های ملانصرالدین و صوراسرافیل، زبان و ادب فارسی، شماره 225، صص 1-18.
2. انوری‌، حسن ‌(1379).‌ یک قصه بیش نیست‌، تهران: نشر عابد‌.
3. ایرج میرزا (1353). تحقیق در اموال و آثار و افکار و اشعار ایرج میرزا به اهتمام محمدجعفر محجوب، تهران: رشیدیه
4. ایرج­پور، محمدابراهیم (1398). ویژگی‌های ناگفتة شعر و فضای ادبی عصر قاجار، فنون ادبی، شمارة 3، صص 15-30
5. آرین­پور، یحیی (1372). از صبا تا نیما، ج 2، چاپ پنجم، تهران: زوار.
6. براون، ادوارد (1362). مطبوعات و شعر جدید در ایران، ترجمة حشمت مؤید، لس‌آنجلس، آمریکا: کلمات پرس.
7. براهنی، رضا (1362). قصه‌نویسی، تهران: نشر نو.
8. بهزادی اندوه جردی، حسین (1375). طنز و طنزپردازی در ایران: پژوهشی در ادبیات اجتماعی، سیاسی، انتقادی، علل روانی و اجتماعی، تهران: نشر صدوق.
9. پلارد، آرتور (1381). طنز، چاپ دوم، ترجمة سعید سعیدپور، تهران: نشر مرکز.
10. پوراسماعیلی نجف‌آبادی، محمدحسین و زمانی، علی (1396). فولکلوریک در آثار داستانی ابوالقاسم پاینده، فنون ادبی، شماره 3، صص 93-110
11. تنکابنی، فریدون (1356). طنز چیست و چه خصوصیاتی دارد، (سخنرانی) در آمفی‌تئاتر شیمی دانشگاه صنعتی آریامهر، گروه پژوهش‌های فرهنگی دانشجویان.
12. جوادی، حسن (1384). تاریخ طنز در ادبیات فارسی، تهران: نشر ثالث.
13. چلونگر، محمدعلی (1385). روزنامه­های عصر مشروطه: الجناب، جهاد اکبر، فرج بعد از شدت، انجمن بلدیّه اصفهان، ناقور، چاپ اول، اصفهان: نشر سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.
14. حاجی وند، قنبر (1398). بررسی و تحلیل طنز در دورة مشروطه، رشد آموزش و زبان و ادب فارسی، شمارة 126، صص 29-36.
15. حلبی، علی‌اصغر (1364). مقدمه‌ای بر طنز و شوخ‌طبعی در ایران، تهران: پیک.
16. دهخدا، علی‌اکبر (1377). لغت‌نامة زیر نظر محمد معین و سید جعفر شهیدی، تهران: مؤسسة انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
17. دهقانیان، جواد (1392). بررسی و محتوا و ساختار طنز در نثر مشروطه 1270-1320 ش، (رسالة دکتری)، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
18. رجائی زفره­ای، محمدحسن (1349). نامة ناقور، وحید، شمارة 87، صص 355-357.
19. ساکنیان، مهسا، محبوبه خراسانی و مرتضی رشیدی (1396). جستاری در سبک شعرای طنزپرداز عصر مشروطه، پژوهش‌های ادبی، شمارة 58، صص 49-80.
20. شاکری، هومان و اسکندری، بهاءالدین (1397). تحلیل و نقد سه قصة عامیانه بر پایة نظریات ریخت‌شناسی و بازاندیشی نشانه‌های الگویی آنها، فنون ادبی، شمارة 2، صص 87-100
21. شفیعی کدکنی‌، محمدرضا ‌(1372). مفلس کیمیا فروش، چاپ اول، تهران: انتشارات سخن‌.
22. شوقی نوبر‌، احمد (1384). حافظ عاشقی رند و بی‌سامان‌، چاپ اول، تبریز: انتشارات شایسته‌.
23. صدرهاشمی، محمد (1363). تاریخ جراید و مجلات ایران، اصفهان: کمال.
24. صلاحی‌، عمران (1381). طنزآوران امروز ‌ایران‌، چاپ هفتم‌. تهران‌: انتشارات مروارید.
25. عسگری، مهرناز (1392). بررسی مقایسه‌ای طنزهای سیاسی-ادبی دهخدا و سید اشرف‌الدین گیلانی، (رسالة دکتری)، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران.
26. علم، محمدرضا و بهرامی، ناهید (1392). تحلیلی بر رویکردهای سیاسی در ایران معاصر؛ مطالعة موردی نهضت ملی شدن صنعت نفت، توسعة اجتماعی، شمارة 4، صص 107-128.
27. عنایت، محمود (1369). دهخدا و طنز سیاسی، کلک، شمارة 7، صص 17-31
28. فرجیان، مرتضی و نجف­زاده بارفروش، محمدباقر (1370). طنزسرایان ایران از مشروطه تا انقلاب، تهران: بنیاد.
29. محمدی، نیره (1394). جلوه‌های ظلم‌ستیزی در طنز برخی نویسندگان معاصر، مطالعات ادبیات تطبیقی، شمارة 36، صص 61-80.
30. میرهادی، حسین (1397). طنزپردازان مشروطه‌خواه زبان و ادبیات فارسی، شمارة 84، صص 73-96.
31. ناصری، ناصر (1385). طنز و جلوه‌های شکل‌گیری آن در ادب فارسی، ادبیات فارسی، شمارة 7، صص 79-114
32. نگین­تاجی، مجید (1384). طنزسرایان ایران از مشروطه تا امروز، تهران: نشر خانواده.
33. یوسفی، غلامحسین (1355). دیداری با اهل ‌قلم، تهران: انتشارات فردوسی.