پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 43 |
| تعداد شماره‌ها | 1,706 |
| تعداد مقالات | 13,972 |
| تعداد مشاهده مقاله | 33,569,791 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 13,310,669 |
شواهد حضور پی‌سنگ پر‌کامبرین در منطقه گل‌گهر سیرجان (جنوب ایران) | ||
| پترولوژی | ||
| مقاله 11، دوره 7، شماره 26، تیر 1395، صفحه 153-170 اصل مقاله (3.02 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22108/ijp.2016.20847 | ||
| نویسندگان | ||
| الهام صفرزاده1؛ فریبرز مسعودی* 1؛ جمشید حسن زاده2؛ سیدمحمد پورمعافی1 | ||
| 1گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| 2بخش زمین‌شناسی، مؤسسه فناوری کالیفرنیا، پاسادنا، کالیفرنیا، آمریکا | ||
| چکیده | ||
| گرانیتوییدهای میلونیتی گل‌گهر، جنوب‌خاور سیرجان، یکی از مناطق مهم برای بررسی پیشینه پی‌سنگ پهنه سنندج- سیرجان و بررسی روند دگرگونی و ماگماتیسم در طی فرورانش نئوتتیس است. مطالعات صحرایی نشان می‌دهد که این گرانیتوییدها در زیر سنگ‌های دگرگونی مانند متاپلیت، کالک‌شیست و آمفیبولیت‌ها قرار گرفته‌اند. در این پژوهش توده‌های نفوذی گرانیتوییدی منطقه بر اساس سنگ‌شناسی و ویژگی‌های ژئوشیمیایی در دو گروه طبقه‌بندی شده‌اند. گروه اول از نوع گارنت- بیوتیت گرانیتویید و گروه دوم از نوع هاستینگزیت گرانیتویید است. شواهدی از فابریک میلونیتی در هر دو گروه، به‌ویژه در گارنت- بیوتیت گرانیتوییدها دیده می‌شود. هر دو توده از نوع متاآلومین بوده، از لحاظ ماهیت ماگمایی از نوع گرانیتوییدهای نوع I و کالک‌آلکالن پتاسیم بالا هستند. بر اساس سن‌سنجی اورانیم- سرب زیرکن، سن این توده‌های گرانیتوییدی 6/538 تا 7/580 میلیون سال پیش (پر‌کامبرین پسین – کامبرین پیشین) است. بر اساس نتایج به‌دست آمده از این مطالعه می‌توان گفت که با وجود تفاوت کانی‌شناسی و ژئوشیمیایی، این دو توده هم‌زمان در یک رویداد زمین‌ساختی و در طی فاز کوهزایی پان‌آفریکن تشکیل شده‌اند. تطابق نتایج سن‌سنجی به‌دست آمده با نتایج مطالعات انجام گرفته پیشین در بخش‌های مختلف پهنه سنندج- سیرجان می‌تواند بیانگر این باشد که حضور پی‌سنگ پر‌کامبرین تقریباً در همه پهنه سنندج- سیرجان دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| سن‌سنجی زیرکن؛ پی‌سنگ پر‌کامبرین؛ گرانیتوییدهای میلونیتی گل‌گهر؛ پهنه سنندج- سیرجان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 828 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,019 |
||